شما می توانید بدون غذا برای چند هفته زنده بمانید، زیرا بدن شما به تدریج از چربی و پروتئین ذخیره شده خود برای تبدیل به انرژی استفاده می کند. اما با قطع کردن آب طی چند روز خواهید مرد. به همین سادگی می توان گفت آب برابر است با زندگی.

حدود دو سوم بدن شما (تا 75 درصد بدن نوزادان) از آب تشکیل شده است. حتی استخوان های شما که به نظر می رسد کاملا جامد هستند، حدود 25 درصد آب دارند. به طور متوسط، ما هر روز به 2.4 لیتر (0.6 گالن) آب نیاز داریم تا خودمان را سالم نگه داریم (هرچند که ما آب زیادی از داخل غذاها دریافت می کنیم).

وجود آب در زندگی ما خیلی مهم است، و همه ما آن را تمیز، خالص و خوشمزه می خواهیم. همین دلیلی است که مردم پول زیادی صرف خرید سیستم های تصفیه آب می کنند که به موجب آن هر گونه ناخالصی مضر حذف می شود. حال بیایید نگاهی دقیق تر به محبوب ترین و موثرترین سیستم های تصفیه آب بیاندازیم!

فیلتر آب چگونه کار می کند؟

تمام آبی که به طور مداوم از طریق چرخه آب در گردش است. یک دقیقه به یک رودخانه هجوم می آورد یا تبخیر می شود و به حالت ابر در می آید، بعد از آن در شیر آب منزل شما جریان می یابد، در لیوان آب روی میز شما قرار می گیرد یا در توالت شما استفاده می شود. با وجود این چرخه طبیعی، فکر می کنید آبی که می نوشید تا چه حد سالم و ایمن است؟

فیلترهای آب از دو روش مختلف برای حذف ناخالصی ها استفاده می کنند: فيلتراسيون فيزيکی و فیلتراسیون شیمیایی.

فیلتراسیون فیزیکی و شیمیایی آب چیست؟

فیلتراسیون فیزیکی آب به معنی فشار آب برای حذف ناخالصی های بزرگ است. به عبارت دیگر، یک فیلتر فیزیکی یک غربال است – شاید قطعه ای از تور نازک یا یک غشای پارچه ای بسیار خوب باشد. (اگر یک کتری برقی داشته باشید، احتمالا از یک فیلتر مانند این، درون مخزن کتری برای حذف ذرات سنگ آهک استفاده شده است).

فیلتراسیون شیمیایی، شامل عبور آب از طریق یک ماده فعال است که با عبور از آن، ناخالصی های شیمیایی آن حذف می شود.

چهار روش اصلی فیلتراسیون آب

چهار نوع اصلی دستگاه فیلتراسیون آب وجود دارد که ترکیبی از فیلترهای های فیزیکی و شیمیایی هستند. در ادامه به بررسی این دستگاه های تصفیه آب و عملکرد آن ها می پردازیم و بهترین دستگاه تصفیه آب را به شما معرفی می کنیم.

فیلتراسیون کربنی آب

متداولترین فیلترهای آب خانگی از آنچه به عنوان گرانول (دانه های ریز) کربن نام برده می شود، ساخته می شوند. این منطقه کربنی دارای یک سطح بزرگ داخلی است همراه با گوشه ها و شکاف هایی درون آن، که مواد شیمیایی و آلودگی ها را از طریق فرآیند جذب سطحی به دام می اندازد.

با وجود این که زغال کربن برای حذف بسیاری از ناخالصی های رایج (از جمله مواد شیمیایی مبتنی بر کلر که در هنگام تصفیه منبع آب شهری، برخی از آفت کش ها و حلال های صنعتی استفاده می شود) عالی است، اما نمی تواند با «سختی آب»، فلزات سنگین (مگر اینکه یک نوع خاص از فیلتر کربن فعال استفاده شود)، سدیم، نیترات، فلور، یا میکروب ها مقابله کند. عیب اصلی کربن فعال این است که فیلترها در نهایت با ناخالصی ها مسدود می شوند و باید جایگزین شوند. این بدان معنی است که هزینه های مداوم (و گاهی اوقات قابل توجه) برای آن وجود دارد.

در نهایت لازم است بدانید که از فیلترهای کربنی به خاطر خواص بسیاری که دارند در دستگاه های مختلف تصفیه آب استفاده می شود. اما اگر قصد دارید که آب ورودی به کل ساختمان را تصفیه کنید بهترین گزینه استفاده از یک پیش تصفیه آب سه مرحله است که به ترتیب از یک فیلتر الیافی نخ تابیده، فیلتر گرانول کربن و فیلتر کربن بلاک در مراحل یک، دو و سه در آن استفاده شده است.

فیلتراسیون تبادل یونی آب

فیلترهای مبدل یونی به ویژه در «نرم کردن» آب بسیار خوب عمل می کنند. آن ها برای جدا کردن اتم ها از یک ماده آلاینده برای ایجاد یون ها (اتم های الکتریکی شارژ شده با الکترون های خیلی کوچک) طراحی شده اند. سپس این یون ها را به دام می اندازند و به جای آن برخی از یون های مختلف خود را آزاد می کنند؛ به عبارت دیگر، یونهای «بد» با یون های «خوب» مبادله می شوند.

این نوع از فیلترها چگونه کار می کنند؟ فیلتراسیون تبادل یونی از بسیاری از دانه های زئولیت (سیلیکات آبدار) حاوی یون های سدیم ساخته شده اند. آب سخت حاوی ترکیبات منیزیم و کلسیم است و هنگامی که آن را به یک فیلتر تبادل یونی میریزید، این ترکیبات به شکل یون های منیزیم و کلسیم جدا می شوند. دانه های فیلتر، یون های منیزیم و کلسیم که جذابتر از سدیم هستند را پیدا می کنند، به طوری که آن ها یون های منیزیم و کلسیم را به دام می اندازند و یون های سدیم خود را آزاد می کنند تا آن ها را جایگزین کنند. بدون یون های منیزیم و کلسیم، آب طعم نرم تر و دلپذیرتری دارد.

با این حال، سدیم به سادگی یک نوع دیگر از آلاینده ها است، بنابراین شما نمی توانید محصول پایانی تصفیه دیونیزه را به عنوان آب سالم و کاملا تصفیه شده توصیف کنید. یکی دیگر از ضعف های فیلتراسیون تبادل یونی این است که شما نیاز دارید فیلترها را به صورت دوره ای و با یون های سدیم (افزودن نوع خاصی از نمک) شارژ کنید. به همین دلیل است که شما باید در فواصل زمانی معین به ماشین ظرفشویی تان نمک اضافه کنید: نمک آب ماشین ظرفشویی را شارژ و نرمتر می کند و برای جلوگیری از ایجاد تدریجی آهک که به ماشین آسیب می رساند کمک می کند.

فیلتراسیون تقطیر آب

یکی از راه های ساده تصفیه آب، تقطیر آب است. تقطیر آب می تواند خالص ترین آب را تولید کند. این ویژگی شاید شما را قانع کند که تقطیر آب بهترین گزینه ممکن است ولی در حقیقت این گونه نیست. آب مقطر برای موارد مختلفی کاربرد دارد و بهترین گزینه برای برخی صنایع و حوزه ها مثل پزشکی می باشد ولی استفاده از آب مقطر برای آشامیدن و پخت و پز گزینه خوبی نیست و می تواند بسیار خطرناک باشد.

در روش تقطیر آب، تمامی مواد معدنی هم از آب مصرفی شما حذف و فیلتر می شوند و استفاده مداوم از آب مقطر باعث بروز بیماری های ناشی از کمبود مواد معدنی در بدن شود. آب مقطر را می توان فقط و فقط با تجویز پزشک و برای یک دوره موقت استفاده کرد.

فیلتراسیون آب اسمز معکوس (RO)

اسمز معکوس بدین معنی است که آب آلوده از طریق نیروی یک غشاء (ممبران RO) فشار داده می شود، بنابراین آب عبور می کند اما آلاینده ها باقی می مانند.

نگاهی دقیق تر به تصفیه آب به روش اسمز معکوس

اگر شما زیست شناسی را مطالعه کرده باشید، احتمالا در مورد اسمز شنیده اید. هنگامی که یک محلول غلیظ را از یک محلول رقیق تر توسط یک غشاء نیمه نفوذپذیر (یک نوع فیلتر که از طریق آن بعضی چیزها می توانند منتقل شوند) جدا می کنید، محلول ها سعی می کنند خودشان را تغییر دهند تا هر دو آن ها در غلظت یکسانی قرار گیرند.

فرض کنید شما یک بطری شیشه ای مهر و موم پر از آب شیرین دارید و شما آن را درون یک پارچ بزرگ شیشه ای پر از آب ناخالص تری قرار داده اید. هیچ اتفاقی نخواهد افتاد. اما چه می شود اگر بطری یک نوع خاص از پلاستیک پرمنفذ باشد که در میان آب ناخالص تر قرار بگیرد؟ اتفاقی که می افتد این است که آب پارچ از طریق پلاستیک پرمنفذ (به طور موثر، غشای نیمه نفوذ پذیر) به داخل بطری حرکت می کند تا غلظت شیرینی در آن ها برابر شود. به این ترتیب آب تمام حرکت های خودش را تحت آنچه فشار اسمزی نام دارد انجام می دهد.

این اسمز است، پس فرآیند اسمز معکوس چیست؟ فرض کنید شما یک آب آلوده دریافت می کنید و آن را از طریق یک غشاء به آب خالص وارد کنید. به طور موثر، شما آب را در جهت مخالف قرار می دهید که به طور معمول برای فرایند اسمزی طی می شود. (نه از شکل یک محلول رقیق به یک محلول غلیظ تر، بلکه از یک محلول غلیط به یک محلول رقیقتر).

اسمز معکوس با نیرو وارد کردن به آب آلوده از میان غشاء تحت فشار، آب خالص را ارائه می دهد. این بدین معناست که شما باید انرژی مصرف کنید. به عبارت دیگر، در طراحی فیلترهای اسمز معکوس باید از پمپ های الکتریکی استفاده کنند که برای اجرای آن هزینه هایی دربر دارد.

مانند کربن فعال، اسمز معکوس در حذف برخی از آلاینده ها (نمک، نیترات، یا آهک) خوب است، اما تاثیر کمتری در حذف دیگر آلاینده ها (به عنوان مثال باکتری ها) دارد. یکی دیگر از معایب اسمز معکوس این است که مقدار دور ریز آب در این سیستم تصفیه آب زیاد است.

در هر حال سیستم تصفیه آب RO بهترین گزینه ممکن است. بهترین کیفیت اب را دارد. در این سیستم از فیلتر مینرال هم استفاده می شود تا معضلات آب مقطر را نداشته باشد و برای آشامیدن و پخت و پز ایمن باشد. برای مقابله با باکتری هایی که احتمال وجود آن ها در آب شهری بسیار کم است، می توان سیستم تصفیه آب RO را با یک سیستم تصفیه آب UV ترکیب کرد.

خرید دستگاه تصفیه آب